Τιποτα δεν λεγεται με το όνομα του
Τιποτα δεν γινεται για το σκοπο που λεγεται οτι γίνεται
Τιποτα δεν γινεται με τον προφανή τρόπο που θα επρεπε για να εχει αποτελεσμα
Η προφανής σκοπιμότητα είναι εικονική...
Η Βυζαντινή μηχνοραφια κληρονομήθηκε από τους Οθωμανους
Και απο κείνους προφανώς περασε σε μας
Η όποια εξουσια ασκειται επιλεκτικα, αποσπασματικά και κατα βούληση,
απο εκεινον που την έχει, για οφελός του ΜΟΝΟ, όπως αυτός το αντιλαμβανεται!
Κανενας έλεγχος, Κανενα σημειο αναφοράς, Καμια ντροπη.
Και η αντιπολιτευόμενες απόψεις, ...παραμύθα:
απλώς με διαφορετική εφήμερη σκοπιμότητα, διαφορετικές υπογειες διαδρομές, αλλα με τα ιδια κίνητρα.
Αλλη μια παραμετρος στο παιχνιδι του ανταγωνισμού
Βουλιαζουμε αλλα ελπιζουμε οτι θα τα καταφέρουμε ( ο καθενας μόνος του )
Κανενας δεν θελει να πειραξει το δικο του μπ@ρντελο, τα διπλανα φταίνε...
Μου φαινεται οτι η διεξοδος ειναι πλεον περισσότερο θεμα σπασιμου της διαπλοκής, παρα ιδεολογίας
Τελικα μπορει να χρειαζεται εξωτερικο management
