Ήταν μια εκδρομή που ήθελα να πάω. Είχα ακούσει αλλά δεν είχε τύχει να περάσω από εκεί.
Η ιδέα είχε πέσει από τον μόδιστρο και τελικά κλείδωσε και πέσαν οι ανακοινώσεις, και να΄ναι καλά ο οπλαρχηγός, εγώ προσωπικά δεν έκανα τίποτα!
Τους είχα πει "να με θεωρήσετε πελάτη παρακαλώ."
Κι έτσι έγινε.
Εν ολίγοις, μια δεμένη παρέα είναι το παν, και την είχαμε.
Ο καιρός άψογος, έχουμε πει πολλές φορές ότι ο Master έχει Guzzi. Δεν μπορεί να είμαστε τόσο τυχεροί. Δείτε τι κοσμογονία έγινε μόλις επιστρέψαμε...
Τα τελευταία 22 χλμ. από τη Μακρακώμη έως το Γαρδίκι, μέσα στα πιο όμορφα που έχω κάνει. Και τα χρώματα! Τα χρώματα την εποχή αυτή είναι μαγικά!
Highlights το ίδιο το Γαρδίκι, το ξενοδοχείο με τη θέα του και τα κρεββάτια του, το άριστο σπιτικό κρασί και ο πατσάς στο σκοτεινό καπηλιό, τα 2 αδέσποτα γκεκάκια που τα χορτάσαμε κοψίδια, το λαογραφικό μουσείο με την ηλικιωμένη κυρία που μας ξενάγησε, η επιστροφή από το Γοργοπόταμο (που κι εκεί δεν είχα πάει...)
Για να μην το τραβάω, άλλωστε θα μιλήσουν οι φωτό, εν τέλει ήταν μια ποιοτική εκδρομή που μας έδωσε την ευκαιρία να πούμε μια κουβέντα παραπάνω και να γνωρίσουμε ακόμα ένα ξεχωριστό μέρος.
Viva ΕΛMG!
